ΓΙΑΤΙ ΗΜΑΣΤΕ ΕΛΛΗΝΕΣ

ΓΕΝΝΗΘΗΚΑ ΣΕ ΧΩΡΑ ΕΝΔΟΞΗ

ΠΟΥ ΤΗΝ ΛΕΝΕ ΕΛΛΑΔΑ,

ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΜΟΝΙΜΟ ΟΔΗΓΟ

ΤΗΝ ΚΑΛΟΠΕΡΑΣΗ 

ΚΑΙ ΤΑ ΚΑΤΟΣΤΑΡΙΑ ΣΤΗΝ ΛΑΜΠΑΔΑ.

ΝΑ ΕΙΜΑΙ ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΗΝ ΓΕΝΝΙΑ

ΤΩΝ ΓΕΝΝΕΤΙΚΑ ΒΛΑΜΜΕΝΩΝ,

ΤΩΝ ΑΜΟΡΦΩΤΩΝ ΠΡΟΒΑΤΩΝ

ΚΑΙ ΤΩΝ ΒΟΛΛΕΜΕΝΩΝ.

ΣΤΗΝ ΧΩΡΑ ΠΟΥ Η ΠΑΙΔΕΙΑ

ΕΧΕΙ ΠΛΕΟΝ ΣΒΗΣΕΙ,

ΣΤΗΝ ΧΩΡΑ ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΟΠΑΔΟΥΣ

ΑΚΟΜΑ Η ΑΝΝΑ ΒΙΣΣΗ.

ΣΤΗΝ ΧΩΡΑ ΠΟΥ Ο ΕΜΦΥΛΙΟΣ

ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΕΘΝΙΚΟ ΜΑΣ ΣΠΟΡ

ΚΑΙ ΞΕΝΥΧΤΑΜΕ ΜΕ ΣΤΟΙΧΗΜΑΤΑ

ΝΑ ΠΕΤΥΧΟΥΜΕ ΤΑ ΣΚΟΡ.

ΠΟΥ ΑΚΟΥΜΕ ΑΠ'ΤΟ ΡΑΔΙΟ 

ΤΟΝ ΚΑΘΕ ΠΑΝΤΕΛΙΔΗ

ΚΑΙ ΘΕΩΡΟΥΜΕ ΚΛΑΨΟΜΟΥΝΙ

ΤΟΝ ΜΕΓΑ ΚΑΖΑΝΤΖΙΔΗ.

ΤΑ ΑΥΤΙΑ ΜΑΣ ΕΧΟΥΝ ΓΙΝΕΙ 

Η ΧΩΜΑΤΕΡΗ ΤΩΝ ΔΙΣΚΟΓΡΑΦΙΚΩΝ

ΚΑΙ ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΗΙΤS ΤΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ

ΤΩΝ ΠΑΡΑΠΛΗΓΙΚΩΝ.

ΣΤΑ CLUB ТА ΗΧΕΙΑ ΓΕΜΗΣΑΝ

ΤΣΙΦΤΕΤΕΛΟΓΥΦΤΑΡΙΟ,

ΝΑ ΧΟΡΕΥΟΥΝΕ ΤΣΑΜΙΚΑ 

ΟΙ ΒΛΑΧΟΙ ΑΠΟ ΤΟ ΧΩΡΙΟ.

ΜΕ ΓΚΟΜΕΝΕΣ ΠΟΥ ΚΟΥΝΙΟΥΝΤΑΙ

ΣΑΝ ΣΤΡΙΠΤΙΤΖΟΥΔΕΣ ΞΕΚΟΛΙΔΙΑ

ΚΑΙ ΜΕ ΤΟΥΣ ΚΛΑΡΙΝΟΓΑΜΠΡΟΥΣ

ΝΑ ΤΙΣ ΚΕΡΝΑΝΕ ΞΥΔΙΑ.

ΝΑ ΒΓΑΖΟΥΝΕ ΣΕΛΦΙ ΜΕ ΤΟ ΑΗΦΟΝΙ,

ΕΝΩ ΑΠΤΗΝ ΠΕΙΝΑ ΤΡΕΧΕΙ 

ΤΟ ΣΑΛΙΟ ΣΤΟ ΣΑΓΟΝΙ.

ΓΙΑΤΙ Ο ΑΝΕΡΓΟΣ Ο ΕΛΛΗΝΑΣ

ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΣΤΟΝ ΗΛΙΟ ΜΟΙΡΑ,

ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΠΑΕΙ ΜΥΚΟΝΟ 

ΓΙΑ ΝΑ ΠΙΕΙ ΜΙΑ ΜΠΥΡΑ.

ΓΙΑΤΙ ΣΤΗΝ ΜΥΚΟΝΟ 

ΑΝ ΔΕΝ ΠΑΣ ΔΕΝ ΕΙΣΑΙ ΠΛΕΟΝ ΙΝ

ΚΑΙ ΘΑΝΑΤΟΣ ΣΤΙΣ ΧΟΝΤΡΕΣ

ΜΕ ΤΑ ΧΑΜΗΛΟΚΑΒΑΛΑ ΤΑ ΤΖΙΝ.

ΟΤΑΝ Ο ΚΟΣΜΟΣ ΜΑΣ ΜΟΥΤΖΩΝΕΙ

ΚΑΙ ΛΕΕΙ ΤΟΝ ΕΛΛΗΝΑ ΤΕΜΠΕΛΗ,

ΑΥΤΟΣ ΜΕ ΤΟΝ ΦΡΕΝΤΟ ΑΡΑΧΤΟΣ

ΤΟΥΣ ΛΕΕΙ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗ.

ΑΝ ΞΕΡΑΝ ΟΙ ΑΡΧΑΙΟΙ 

ΤΙ ΑΠΟΓΟΝΟΥΣ ΕΧΟΥΝ ΒΓΑΛΕΙ,

ΘΑ ΚΟΒΑΝΕ ΤΟ ΠΕΟΣ ΤΟΥΣ

ΑΜΕΣΩΣ ΜΕ ΜΠΟΥΚΑΛΙ.

ΜΕ ΟΛΟ ΕΞΥΠΝΑΔΕΣ

ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΡΧΑΙΟ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟ

ΚΑΙ ΠΙΣΤΟΥΣ ΠΟΥ ΜΙΣΟΥΝΕ

ΜΕ ΕΜΒΛΗΜΑ ΤΟΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟ.

ΓΕΜΙΣΑΜΕ ΜΕ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ

ΜΕ ΟΛΙΚΗ ΑΝΑΠΗΡΙΑ

ΠΟΥ ΠΑΝΕ ΝΑ ΨΗΦΙΣΟΥΝΕ

ΣΕ ΚΑΘΕ ΜΙΑ ΨΗΦΟΦΟΡΙΑ.

ΚΑΙ ΑΝΑΡΩΤΙΟΜΑΣΤΕ ΓΙΑ 

ΤΟΥΣ 300 ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΒΟΥΛΗ,

ΕΝΩ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΜΑΣ ΡΙΞΟΥΝΕ

ΣΤΟ ΚΕΦΑΛΙ ΜΙΑ ΒΟΛΗ.

ΚΑΛΑ ΛΟΙΠΟΝ ΜΑΣ ΚΑΝΟΥΝΕ

ΜΕ ΤΑ ΜΝΗΜΟΝΙΑ ΟΙ ΕΥΡΩΠΑΙΟΙ,

ΓΙΑ ΤΗΝ ΖΩΑΡΑ ΠΟΥ ΜΑΣ ΜΑΘΑΝΕ

ΑΣ ΜΕΙΝΟΥΜΕ ΜΕ ΧΡΕΟΙ.
ΓΙΑΤΙ ΟΙ ΩΡΑΙΟΙ ΕΧΟΥΝ ΧΡΕΟΙ
ΚΑΙ Ο ΠΛΟΥΣΙΟΣ Ο ΗΛΙΟΣ ΜΑΣ
ΜΟΝΟ ΕΜΑΣ ΘΑ ΚΑΙΕΙ

ΕΓΩ ΕΙΜΑΙ ΑΥΤΟΣ

ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΑΚΡΙΒΩΣ ΑΠΟ ΠΟΥ ΝΑ ΑΡΧΙΣΩ,
ΠΟΙΟΣ ΕΙΜΑΙ,ΤΙ ΚΑΝΩ,ΑΠΛΑ ΝΑ ΕΞΗΓΗΣΩ.
ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΓΥΡΩ ΜΟΥ ΚΟΙΤΑΖΩ ΛΟΓΙΚΑ,
ΔΕΝ ΑΦΗΝΩ ΤΟ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑ ΝΑ ΜΕ ΑΠΟΣΠΑ.
ΟΛΟΙ ΜΕ ΦΩΝΑΖΟΥΝ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΓΚΡΙΝΙΑΡΗ,
ΟΜΩΣ ΔΕΝ ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΕ ΚΑΝΕΙΣ ΝΑ ΜΕ ΧΑΚΑΡΕΙ.
ΝΑ ΜΑΘΕΙ ΠΟΙΟΣ ΕΙΜΑΙ ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΜΕΝΑ,
ΝΑ ΔΕΙ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΕΧΩ ΣΤΡΙΜΩΓΜΕΝΑ.
ΝΑ ΣΠΑΣΕΙ ΤΑ ΤΕΙΧΗ ΠΟΥ ΧΡΟΝΙΑ ΕΧΩ ΥΨΩΣΕΙ
ΚΑΙ ΙΣΩΣ ΛΙΓΟ ΜΠΟΡΕΣΕΙ ΝΑ ΜΕ ΝΙΩΣΕΙ.
ΝΑ ΔΕΙ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΔΕΙΧΝΩ,
ΓΙΑΤΙ ΟΛΑ ΠΑΝΩ ΜΟΥ ΤΑ ΡΙΧΝΩ.
ΓΙΝΟΜΑΙ ΘΥΣΙΑ  ΓΙΑ ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΑΓΑΠΑΩ
ΚΑΙ ΑΣ ΑΚΟΥΩ ΜΟΝΟ ΟΧΙ
ΟΤΑΝ ΧΑΡΗ ΤΟΥΣ ΖΗΤΑΩ.
ΕΓΙΝΑ ΘΥΜΑ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΜΙΑΣ ΑΓΑΠΗΣ,
ΕΓΙΝΕ ΚΥΜΑ ΠΟΥ ΜΕ ΕΣΠΡΩΞΕ
ΣΤΑ ΒΑΘΥ ΤΗΣ ΑΠΑΤΗΣ.
ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ ΤΕΛΕΙΟΣ,ΣΕ ΕΝΑΝ ΚΟΣΜΟ ΑΤΕΛΗ,
ΜΟΥ ΕΔΩΣΑΝ ΚΑΙ ΕΔΩΣΑ ΤΟΥ ΙΟΥΔΑ ΤΟ ΦΙΛΙ.
ΟΜΩΣ ΑΠ'ΤΑ ΛΑΘΗ ΤΙΠΟΤΑ ΔΕΝ ΕΧΩ ΜΑΘΕΙ,
ΠΕΦΤΩ ΜΕΣ ΣΤΑ ΠΑΘΗ
ΟΤΙ ΚΑΙ ΑΝ ΕΧΩ ΠΑΘΕΙ.
ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΑ ΝΑ ΜΗΝ ΑΛΛΑΞΩ,
ΜΗΝ ΧΑΣΩ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΜΟΥ,
ΤΟΝ ΜΟΝΟ ΕΙΛΙΚΡΙΝΗ
ΦΙΛΟ ΣΤΟ ΠΛΕΥΡΟ ΜΟΥ.
ΑΥΤΟΝ ΠΟΥ ΘΑ ΜΕ ΑΚΟΥΣΕΙ
ΟΤΑΝ ΟΛΟΙ ΜΕ ΕΧΟΥΝ ΦΤΥΣΕΙ,
ΟΜΩΣ ΚΑΙ ΑΥΤΟΣ ΜΕ ΠΡΟΔΟΣΕ
ΜΕ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΖΗΣΕΙ.
ΓΝΩΡΙΣΑ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ
ΠΟΥ ΠΡΟΔΩΣΑ ΚΑΙ ΠΟΝΕΣΑΝ,
ΓΝΩΡΙΣΑ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ
ΠΟΥ ΤΟ ΕΙΝΑΙ ΜΟΥ ΤΟ ΞΟΔΕΨΑΝ.
ΓΝΩΡΙΣΑ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ
ΠΟΥ ΘΑ ΕΠΕΦΤΑ ΜΕΣ ΣΤΗΝ ΦΩΤΙΑ
ΚΑΙ ΜΕ ΕΚΑΨΑΝ
ΜΕΣ ΣΤΗΝ ΜΟΝΑΞΙΑ.
ΟΜΩΣ ΕΙΜΑΙ ΕΔΩ
ΑΚΟΜΑ ΣΥΝΕΧΙΖΩ,
ΟΤΙ Ο ΑΛΛΟΣ ΜΟΥ ΤΕΛΕΙΩΝΕΙ
ΞΑΝΑ ΝΑ ΤΟ ΑΡΧΙΖΩ.
ΝΑ ΑΦΗΝΩ ΤΙΣ ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ,
ΣΑΝ ΤΣΙΓΑΡΟ ΝΑ ΜΕ ΚΑΙΝΕ,
ΝΑ ΓΙΝΟΜΑΙ ΕΓΩΙΣΤΗΣ
ΑΦΟΥ ΕΤΣΙ ΜΕ ΛΕΝΕ.
ΝΑ ΑΦΗΝΩ ΠΙΣΩ ΜΟΥ
ΟΤΙ ΜΕ ΕΧΕΙ ΑΦΗΣΕΙ ΠΙΣΩ,
ΠΑΡΟΛΑ ΤΑ ΑΙΣΘΗΜΑΤΑ
ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΤΟ ΜΙΣΗΣΩ.
ΔΕΝ ΣΥΜΒΙΒΑΖΟΜΑΙ
ΣΤΙΣ ΑΠΟΨΕΙΣ ΤΗΣ ΑΓΕΛΗΣ,
ΖΩ ΜΕΣΑ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΜΟΥ
ΣΑΝ ΝΑ ΜΑΙ Ο ΚΑΤΕΛΗΣ.
ΟΠΟΙΟΣ ΜΕ ΑΝΤΕΧΕΙ,
ΜΕΝΕΙ ΕΔΩ ΚΟΝΤΑ ΜΟΥ,
ΟΠΟΙΟΣ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ
ΝΑ ΦΥΓΕΙ ΜΑΚΡΙΑ ΜΟΥ.
ΑΥΤΟΣ ΠΟΥ ΕΙΜΑΙ,
ΑΥΤΟΣ ΘΑ ΠΑΡΑΜΕΙΝΩ,
ΔΕΝ ΠΡΟΚΕΙΤΕ ΝΑ ΓΛΥΨΩ
ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΦΤΥΝΩ

ΟΙ ΠΡΩΤΕΣ ΜΑΣ ΔΙΑΚΟΠΕΣ

ΘΥΜΑΜΑΙ ΤΗΝ ΠΡΩΤΗ ΜΕΡΑ 

ΠΟΥ ΑΡΑΞΕ ΤΟ ΠΛΟΙΟ,

ΞΕΚΙΝΑΓΑΝ ΟΙ ΔΙΑΚΟΠΕΣ

ΜΩΡΟ ΜΟΥ ΜΟΝΟ ΓΙΑ ΜΑΣ ΤΟΥΣ ΔΥΟ.

ΗΘΕΛΑ ΕΚΕΙΝΟ ΤΟ ΤΡΙΗΜΕΡΟ

ΝΑ ΗΤΑΝΕ ΑΙΩΝΙΟ,

ΣΤΙΣ ΠΡΩΤΕΣ ΜΑΣ ΔΙΑΚΟΠΕΣ 

ΚΑΠΟΥ ΣΤΟ ΙΟΝΙΟ.

ΜΕ ΤΙΣ ΒΑΛΙΤΣΕΣ ΜΑΣ ΣΤΟ ΩΜΟ,

ΠΕΡΠΑΤΩΝΤΑΣ ΣΤΟ ΛΙΜΑΝΙ,

ΠΡΟΧΩΡΑΓΑΜΕ ΕΝΑ ΔΡΟΜΟ

ΠΟΥ ΔΕΝ ΞΕΡΑΜΕ ΠΟΥ ΦΤΑΝΕΙ.

ΣΤΑΜΑΤΑΓΑΜΕ ΣΤΗΝ ΖΕΣΤΗ

ΚΑΙ ΚΑΝΑΜΕ ΑΣΤΕΙΑ,

ΓΙΑ ΤΟ ΞΕΝΟΔΟΧΙΟ ΨΑΧΝΑΜΕ

ΚΑΜΙΑ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑ.

ΠΑΝΤΟΥ ΥΠΗΡΧΑΝ ΞΕΝΟΙ,

ΠΟΥ ΤΡΕΧΑΝ ΜΕ ΓΟΥΡΟΥΝΕΣ,

ΣΤΑ ΜΑΓΑΖΙΑ ΠΗΡΑΝ ΦΩΤΙΑ

ΣΤΑ ΠΙΑΤΑ ΟΙ ΠΙΡΟΥΝΕΣ.

ΒΡΗΚΑΜΕ ΕΝΑ ΜΑΓΑΖΙ,

ΝΑ ΚΑΤΣΟΥΜΕ ΝΑ ΦΑΜΕ

ΚΑΙ ΑΠΤΟ ΞΕΝΟΔΟΧΙΟ

ΤΗΝ ΘΕΑ ΝΑ ΚΟΙΤΑΜΕ.

ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΜΑΣ ΠΡΩΙ,

ΠΟΥ ΞΥΠΝΗΣΑΜΕ ΜΑΖΙ,

ΕΝΙΩΣΑ ΜΩΡΟ ΜΟΥ

ΝΑ ΜΟΥ ΧΑΜΟΓΕΛΑ Η ΖΩΗ.

ΦΥΓΑΜΕ ΣΤΑ ΓΡΗΓΟΡΑ

ΓΙΑ ΤΟ ΛΑΓΑΝΑ,

ΣΕ ΜΙΑ ΠΑΡΑΛΙΑ

ΚΑΤΣΑΜΕ ΜΕ ΔΙΠΛΑ ΤΑ ΒΟΥΝΑ.

ΣΕ ΕΝΑ ΚΑΡΑΒΙ ΔΕΙΞΑΜΕ

ΤΑ ΦΩΝΗΤΙΚΑ ΜΑΣ,

ΣΤΟ ΝΑΥΑΓΙΟ ΜΙΑ ΠΕΤΡΑ

ΑΦΗΣΑΜΕ ΜΕ ΤΑ ΟΝΟΜΑΤΑ ΜΑΣ.

ΘΥΜΑΜΑΙ ΠΟΥ ΚΑΘΗΣΑΜΕ 

ΣΕ ΚΑΤΙ ΣΚΑΛΟΠΑΤΙΑ,

ΠΑΡΕΑ ΜΕ ΤΗΝ ΘΑΛΑΣΣΑ

ΚΑΙ ΤΑ ΟΜΟΡΦΑ ΣΟΥ ΜΑΤΙΑ.

ΝΑ ΣΕ ΚΡΑΤΑΩ ΑΓΚΑΛΙΑ

ΚΑΙ ΝΑ ΧΑΖΟΓΕΛΑΜΕ,

ΝΑ ΣΟΥ ΧΑΙΔΕΥΩ ΤΑ ΜΑΛΛΙΑ

ΚΑΙ ΟΛΟ ΝΑ ΜΙΛΑΜΕ.

ΝΑ ΚΟΙΤΑΜΕ ΤΑ ΦΩΤΑ ΜΙΑΣ ΠΟΛΗΣ

ΣΤΟ ΣΚΟΤΑΔΙ,

ΝΑ ΒΛΕΠΟΥΜΕ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ

ΝΑ ΠΕΡΝΑΕΙ ΣΑΝ ΚΟΠΑΔΙ.

ΝΑ ΚΑΘΟΜΑΣΤΕ ΝΑ ΤΡΩΜΕ

ΣΕ ΕΝΑ ΜΙΚΡΟ ΠΑΓΚΑΚΙ

ΚΑΙ ΔΙΠΛΑ ΜΟΥ ΕΣΥ

ΜΕ ΕΝΑ ΚΟΝΤΟ ΣΟΡΤΣΑΚΙ.

ΝΑ ΣΟΥ ΠΕΡΝΩ ΛΟΥΛΟΥΔΙΑ

ΑΠΟ ΠΛΑΝΟΔΙΟ ΠΩΛΗΤΗ,

ΝΑ ΒΓΑΖΟΥΜΕ ΦΩΤΟ,

ΣΕ ΚΑΝΑΠΕ ΑΡΑΧΤΟΙ.

ΕΧΩ ΜΕΙΝΕΙ ΑΚΟΜΑ ΣΕ ΚΕΙΝΟ ΤΟ ΝΗΣΙ,

ΕΝΑ ΟΜΟΡΦΟ ΔΩΜΑΤΙΟ ΚΑΙ ΜΕΣΑ

ΕΓΩ ΚΑΙ ΕΣΥ.

ΘΥΜΑΜΑΙ ΠΟΛΛΑ 

ΚΑΙ ΘΕΛΩ ΝΑ ΖΗΣΩ ΚΑΙ ΑΛΛΑ,

ΓΙΑΤΙ ΜΩΡΑΚΙ ΜΟΥ ΜΑΖΙ ΣΟΥ

ΕΧΑΣΑ ΤΗΝ ΜΠΑΛΑ

ΤΟ ΑΛΛΟ ΜΟΥ ΜΙΣΟ

ΣΕ ΓΝΩΡΙΣΑ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΜΙΑ ΣΧΕΣΗ ΑΠΟΤΥΧΙΑ,
ΟΤΑΝ ΜΕ ΕΙΧΑΝ ΧΤIΣΕΙ ΣΕ ΜΙΑ ΜΕΣΟΤΟΙΧΙΑ.
ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΠΡΟΧΩΡΗΣΩ ΤΗΝ ΖΩΗ ΜΟΥ ΠΑΡΑΚΑΤΩ,
ΝΑ ΞΕΧΑΣΩ ΟΤΙ ΣΤΑ ΔΥΣΚΟΛΑ ΜΕ ΑΦΗΣΕ ΣΤΟΝ ΠΑΤΟ.
ΣΤΗΝ ΑΡΧΗ ΗΤΑΝ ΔΥΣΚΟΛΑ ΓΙΑΤΙ ΥΠΗΡΧΕ ΠΟΝΟΣ,
ΟΜΩΣ ΜΕ ΕΚΑΝΕΣ ΝΑ ΔΩ ΠΩΣ ΥΠΑΡΧΕΙ ΑΛΛΟΣ ΔΡΟΜΟΣ.
ΜΕ ΑΝΕΧΤΗΚΕΣ ΟΠΩΣ ΗΜΟΥΝΑ ΚΑΙ ΜΟΥ ΕΔΕΙΞΕΣ ΑΓΑΠΗ,
ΜΟΥ ΑΡΕΣΕ Ο ΕΝΘΟΥΣΙΑΣΜΟΣ ΣΟΥ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΖΗΤΗΣΕΙΣ ΚΑΤΙ.
ΕΚΑΝΕΣ ΥΠΟΜΟΝΗ ΚΑΙ ΕΙΧΕΣ ΕΠΙΜΟΝΗ,
ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ ΕΔΙΩΧΝΕΣ ΤΟ ΜΑΥΡΟ ΜΕ ΦΩΝΗ.
ΕΧΕΙΣ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΠΑΝΤΟΤΕ ΖΗΤΟΥΣΑ,
ΕΝΩ ΤΙΣ ΑΛΛΕΣ ΓΙΑ ΤΑ ΑΠΛΑ ΕΓΩ ΠΑΡΑΚΑΛΟΥΣΑ.
ΚΑΠΟΤΕ ΗΜΟΥΝ ΗΛΙΘΙΟΣ ΚΑΙ Η ΖΗΛΙΑ ΜΟΥ ΜΕΓΑΛΗ,
ΑΛΛΑΞΑ ΓΙΑ ΜΗΝ ΧΑΣΩ ΑΛΛΗ,ΤΗΝ ΕΧΑΣΑ ΑΛΛΑ ΧΑΛΑΛΙ.
ΓΙΑΤΙ ΣΕ ΣΕΝΑ ΑΞΙΖΕ Ο ΝΕΟΣ ΜΟΥ ΕΑΥΤΟΣ,
ΟΛΑ ΤΕΛΙΚΑ ΕΙΝΑΙ ΓΡΑΜΜΕΝΑ ΚΑΙ ΚΡΙΝΕΙ Ο ΘΕΟΣ.
ΔΕΝ ΗΜΟΥΝ ΠΟΤΕ ΓΙΑ ΣΕΝΑ ΑΠΛΑ ΜΙΑ ΥΠΟΧΡΕΩΣΗ,
ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΚΑΙΡΟ ΒΡΙΣΚΟΜΑΣΤΕ ΚΑΙ ΕΠΕΡΧΕΤΑΙ ΑΠΟΘΕΩΣΗ.
ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ ΜΟΥ ΘΥΜΗΖΕΙΣ ΠΩΣ ΥΠΑΡΧΕΙΣ ΓΙΑ ΕΜΕΝΑ,
ΔΕΝ ΜΕ ΚΑΤΗΓΟΡΕΙΣ ΠΟΥ ΕΦΥΓΑ ΣΤΑ ΞΕΝΑ.
ΘΕΛΕΙΣ ΝΑ ΜΕ ΒΛΕΠΕΙΣ ΕΣΤΩ ΓΙΑ ΜΙΑ ΩΡΑ,
ΑΝ ΚΑΝΩ ΚΑΙΡΟ ΝΑ ΕΡΘΩ ΑΛΛΑΖΕΙΣ ΕΣΥ ΤΗΝ ΧΩΡΑ.
ΔΕΝ ΚΟΙΤΑΣ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΣΟΥ ΚΑΙ ΤΗΝ ΒΟΛΕΨΗ ΣΟΥ,
ΟΤΑΝ ΓΕΛΩ ΕΣΥ ΓΕΛΑΣ ΚΑΙ ΛΙΩΝΩ ΣΤΟ ΚΟΡΜΙ ΣΟΥ.
ΚΑΘΕ ΠΡΩΙ ΜΟΥ ΣΤΕΛΝΕΙΣ ΟΜΟΡΦΑ ΣΤΟΙΧΑΚΙΑ
ΚΑΙ ΕΙΣΑΙ ΠΑΝΤΑ ΠΡΟΘΥΜΗ ΓΙΑ ΠΟΝΗΡΑ ΛΟΓΑΚΙΑ.
ΕΙΣΑΙ ΠΟΛΥ ΕΥΑΙΣΘΗΤΗ ΠΙΟ ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΟΛΟΥΣ,
ΟΜΩΣ ΣΕ ΛΑΤΡΕΥΩ ΓΙΑ ΧΙΛΙΟΥΣ ΔΥΟ ΛΟΓΟΥΣ.
ΟΜΟΡΦΗ ΜΟΥ ΑΞΙΖΕΙΣ ΤΙΣ ΠΙΟ ΩΡΑΙΕΣ ΛΕΞΕΙΣ,
ΑΦΗΝΟΜΑΙ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΣΟΥ,
ΤΟ ΜΥΑΛΟ ΜΟΥ ΝΑ ΜΟΥ ΚΛΕΨΕΙΣ.
ΘΕΛΩ ΝΑ ΧΑΙΔΕΥΩ ΤΑ ΞΑΝΘΑ ΣΟΥ ΤΑ ΜΑΛΛΙΑ,
ΝΑ ΛΑΜΠΟΥΝΕ ΣΤΟΝ ΗΛΙΟ,
ΝΑ ΣΕ ΓΕΜΙΖΩ ΜΕ ΦΙΛΙΑ.
ΔΕΝ ΠΕΡΙΜΕΝΑ ΠΟΤΕ ΠΩΣ ΘΑ ΣΥΝΑΝΤΗΘΟΥΜΕ,
6 ΜΗΝΕΣ ΠΕΡΑΣΑΝ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΤΣΑΚΩΘΟΥΜΕ.
ΔΕΝ ΘΕΛΩ ΜΕ ΤΙΠΟΤΑ ΤΟ ΠΡΟΣΩΠΟ ΣΟΥ ΝΑ ΠΙΚΡΑΝΩ,
ΜΕ ΚΟΙΤΑΣ,ΣΕ ΚΟΙΤΩ,ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΟΛΟ ΧΑΝΩ.
ΕΙΣΑΙ ΕΝΑΣ ΑΓΓΕΛΟΣ ΠΟΥ ΣΤΟΝ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟ ΜΕ ΚΡΥΒΕΙ,
ΕΙΣΑΙ ΜΙΑ ΑΓΚΑΛΙΑ ΠΟΥ ΣΤΗΝ ΟΜΟΡΦΙΑ ΤΗΣ ΜΕ ΤΥΛΙΓΕΙ.
ΘΕΛΩ ΝΑ ΣΕ ΒΛΕΠΩ ΜΟΝΑΧΑ ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΗ,
Η ΑΝΑΜΝΗΣΗ ΑΠΤΑ ΠΑΛΙΑ ΕΙΝΑΙ ΠΙΑ ΚΑΜΜΕΝΗ.
ΣΕ ΕΝΑΝ ΚΟΣΜΟ ΠΟΥ ΑΓΑΠΑΕΙ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΑΓΑΠΑΕΙ,
ΕΙΣΑΙ ΤΟ ΑΛΛΟ ΜΟΥ ΜΙΣΟ ΠΟΥ Η ΚΑΡΔΙΑ ΖΗΤΑΕΙ

ΕΝΑΣ ΑΚΟΜΑ ΒΛΑΚΑΣ

ΚΑΠΟΤΕ Σ'ΑΓΑΠΗΣΑ ΚΑΙ ΖΟΥΣΑ ΓΙΑ ΕΣΕΝΑ,
ΕΝΑΣ ΑΚΟΜΑ ΒΛΑΚΑΣ ΠΟΥ ΞΕΧΑΣΑ ΕΜΕΝΑ.
ΝΑ ΕΙΜΑΙ ΕΚΕΙ ΠΑΡΟΝ ΣΤΙΣ ΔΙΚΕΣ ΣΟΥ ΕΠΙΘΥΜΙΕΣ,
ΟΤΑΝ ΕΓΩ ΜΕΤΡΟΥΣΑ ΜΟΝΑΧΑ ΑΠΟΥΣΙΕΣ.
ΠΑΝΤΑ ΝΑ ΜΠΑΙΝΟΥΝ ΠΡΩΤΕΣ ΟΙ ΔΙΚΕΣ ΣΟΥ ΕΠΙΛΟΓΕΣ,
ΣΤΑ ΔΙΚΑ ΜΟΥ ΘΕΛΩ ΥΠΗΡΧΑΝ ΑΛΛΑΓΕΣ.
ΑΛΛΑΓΕΣ ΓΙΑΤΙ ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΣΥΜΦΩΝΟΥΣΕΣ,
ΠΑΝΤΑ ΔΙΑΦΩΝΟΥΣΕΣ ΜΕ ΟΤΙ ΕΠΙΘΥΜΟΥΣΑ,
ΜΑΖΙ ΜΟΥ ΤΑ ΚΡΑΤΟΥΣΑ ΓΙΑ ΝΑ ΣΟΥ ΑΡΚΟΥΣΑ.
ΠΟΤΕ ΟΜΩΣ ΔΕΝ ΗΜΟΥΝ ΓΙΑ ΣΕΝΑ ΑΡΚΕΤΟΣ,
ΜΕ ΚΑΤΗΓΟΡΟΥΣΕΣ ΠΩΣ ΗΜΟΥΝΑ ΚΕΝΟΣ.
ΚΕΝΟΣ ΠΟΥ ΕΚΑΝΑ ΣΧΕΔΙΑ
ΓΙΑ ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΗ,
ΣΕ ΟΛΑ ΑΝΤΙΔΡΟΥΣΕΣ ΚΑΙ ΤΟ ΠΑΙΖΕΣ ΘΛΙΜΜΕΝΗ.
ΘΥΣΙΑΣΑ ΓΙΑ ΠΑΡΤΥ ΣΟΥ ΤΟΥΣ ΠΑΝΤΕΣ ΚΑΙ ΤΑ ΠΑΝΤΑ,
ΣΟΥ ΦΕΡΝΑ ΚΑΙ ΔΩΡΑ ΣΑΝ ΝΑ'ΜΟΥΝΑ Ο SANTA.
ΕΤΡΕΧΑ ΓΙΑ ΝΑ ΣΕ ΔΩ ΕΣΤΩ ΓΙΑ ΜΙΑ ΜΕΡΑ,
ΕΝΩ ΑΠΤΗΝ ΒΟΛΕΨΗ ΣΟΥ ΔΕΝ ΠΗΓΕΣ ΠΑΡΑΠΕΡΑ.
ΣΤΗΝ ΣΧΕΣΗ ΑΥΤΗ ΔΕΝ ΕΒΑΛΕΣ ΚΑΜΙΑ ΦΑΝΤΑΣΙΑ,
ΣΤΟ ΤΙΠΟΤΑ ΣΟΥ ΥΠΗΡΧΕ ΜΟΝΑΧΑ Η ΥΠΝΗΛΙΑ.
ΙΣΩΣ ΒΑΡΙΟΣΟΥΝΑ ΠΟΛΛΗ ΤΗΝ ΣΧΕΣΗ ΣΟΥ ΜΑΖΙ ΜΟΥ,
ΑΣ ΤΟ ΛΕΓΕΣ ΕΙΛΙΚΡΙΝΑ ΠΡΙΝ ΜΠΕΙΣ ΜΕΣ ΣΤΗΝ ΖΩΗ ΜΟΥ.
ΕΤΣΙ ΧΑΡΑΜΙΣΤΗΚΑ ΑΝΩΦΕΛΑ ΔΥΟ ΧΡΟΝΙΑ,
ΤΟΝ ΑΛΛΟΝ ΜΙΣΟ ΔΕΝ ΤΟΝ ΜΕΤΡΩ ΜΕ ΕΙΧΕΣ ΠΛΕΟΝ ΧΩΡΙΑ.
ΚΑΙ ΕΨΑΧΝΕΣ ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΒΡΟΥΜΠΕΣ ΝΑ ΜΕ ΣΤΗΛΕΙΣ,
ΑΦΟΥ ΣΕ ΠΗΓΑ ΠΡΩΤΑ ΣΤΗΣ ΚΟΛΛΗΤΗΣ ΣΟΥ ΦΙΛΗΣ.
ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΠΩ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ
ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΠΟΜΟΝΗ ΣΟΥ,
ΠΟΥ ΕΙΧΑ ΕΝΑ ΜΗΝΑ ΝΑ ΝΙΩΣΩ ΤΟ ΦΙΛΙ ΣΟΥ.
ΚΑΝΟΝΙΣΑ ΝΑ ΕΡΘΩ ΚΑΙ ΣΤΑ ΓΕΝΕΘΛΙΑ ΣΟΥ,
ΟΛΗ ΤΗΝ ΧΩΡΑ ΠΕΡΑΣΑ ΓΙΑ ΝΑ ΒΡΕΘΩ
ΣΤΗΝ ΑΓΚΑΛΙΑ ΣΟΥ.
ΣΕ ΕΙΧΑ ΑΓΑΠΗΣΕΙ ΟΣΟ ΚΑΜΙΑ ΑΛΛΗ,
ΕΚΑΝΑ ΛΑΘΗ,ΕΦΤΑΙΓΕ Η ΜΑΛΑΚΙΑ ΣΤΟ ΚΕΦΑΛΙ.
ΓΙΑΤΙ ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΤΕΛΕΙΟΣ
ΣΕ ΤΟΥΤΗ ΤΗΝ ΖΩΗ,
ΑΛΛΑΞΑ ΤΟ ΕΙΝΑΙ ΜΟΥ ΜΠΑΣ
ΚΑΙ ΣΟΥ ΑΓΓΙΞΩ ΤΗΝ ΨΥΧΗ.
ΤΣΑΜΠΑ ΟΛΑ ΕΓΙΝΑΝ OMΩΣ ΓΙΑ ΕΣΕΝΑ,
ΔΕΝ ΑΞΙΖΕΣ ΚΟΠΕΛΑ ΜΟΥ ΛΟΥΛΟΥΔΙΑ ΜΑΡΑΜΕΝΑ.
ΠΙΣΤΕΥΕΣ ΠΩΣ ΕΠΑΙΖΑ ΠΑΝΤΑ ΕΓΩ ΜΕ ΑΛΛΕΣ,
ΔΕΝ ΣΤΟ ΧΑΛΑΩ,ΕΠΑΙΖΑ,ΟΤΑΝ ΕΙΧΑ ΚΑΥΛΕΣ.
ΠΙΣΤΕΥΑ ΘΑ ΔΕΙΣ ΠΟΙΟΣ ΕΙΜΑΙ
ΟΤΑΝ ΘΑ ΗΡΕΜΙΣΕΙΣ,
ΟΜΩΣ ΜΟΝΟ ΚΑΤΑΦΕΡΕΣ ΞΑΝΑ ΝΑ ΜΕ ΜΙΣΗΣΕΙΣ.
ΕΤΣΙ ΣΤΑ ΜΟΥΤΡΑ Μ'ΕΦΤΥΣΕΣ ΚΑΙ ΦΩΝΑΖΑ ΓΙΑΤΙ,
ΣΤΟΥ ΚΛΕΙΣΤΟΥ ΣΟΥ ΚΙΝΗΤΟΥ ΜΙΛΟΥΣΑ ΤΗΝ ΦΩΝΗ.
ΠΟΥ ΕΛΕΓΕ Ο ΑΡΙΘΜΟΣ ΠΟΥ ΚΑΛΕΙΣ ΣΕ ΕΧΕΙ ΠΙΑ ΧΕΣΜΕΝΟ,
ΑΛΛΟΝ ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΕΧΕΙ ΚΑΘΗΣΜΕΝΟ.
ΘΥΜΑΜΑΙ ΠΩΣ ΜΕ ΓΝΩΡΙΣΕΣ
ΚΑΙ ΠΟΙΟΝ ΑΦΗΣΕΣ ΜΕ ΨΕΜΑ,
ΑΦΟΥ ΛΟΙΠΟΝ ΔΕΝ ΑΛΛΑΞΕΣ
ΤΟ ΕΠΑΝΕΛΑΒΕΣ ΣΕ ΜΕΝΑ.
ΘΑ ΚΑΝΩ ΤΗΝ ΜΕΡΑ ΠΟΥ ΜΕ ΧΩΡΗΣΕΣ
ΕΠΕΤΕΙΟ ΧΑΡΑΣ,
ΘΑ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΚΑΙ ΠΟΥ
ΣΕ ΠΗΡΕ ΑΥΤΟΣ Ο ΠΟΖΕΡΑΣ.
ΝΑ ΚΑΘΕΣΤΕ ΑΓΚΑΛΙΑ,
ΝΑ ΑΚΟΥΤΕ ΠΑΝΤΕΛΙΔΗ,
ΝΑ ΓΛΥΦΕΙΣ ΟΤΙ ΕΦΤΥΝΕΣ
ΣΑΝ ΤΟ ΚΑΛΟ ΣΚΟΥΠΙΔΙ.
ΚΑΙ ΟΤΑΝ ΝΙΩΣΕΙΣ ΠΙΕΣΗ
ΚΑΙ ΔΕΝ ΑΝΤΕΧΕΙΣ ΑΛΛΟ,
ΚΕΡΑΤΩΣΕ ΚΑΙ ΑΥΤΟΝ
ΚΑΙ ΣΤΗΛΤΟΝΑ ΣΤΟ ΔΙΑΛΟ.
ΜΗΝ ΜΑΘΕΙ ΟΜΩΣ ΤΙΠΟΤΑ
ΜΗΠΩΣ ΚΑΙ ΠΛΗΓΩΘΕΙ,
ΑΠΛΑ ΜΗΝ ΕΞΗΓΕΙΣ
ΚΑΙ ΑΣ ΠΑΕΙ ΝΑ ΓΑΜΗΘΕΙ.
ΕΤΣΙ ΓΙΑΤΙ ΕΙΣΑΙ ΕΥΑΙΣΘΗΤΗ
ΚΑΙ ΨΥΧΟΠΟΝΙΑΡΑ,
ΡΙΞΕ ΚΑΙ ΛΙΓΟ ΚΛΑΜΑ
ΣΑΝ ΤΟ ΨΕΥΤΙΚΟ ΤΗΣ ΠΑΝΙΑ.
ΕΙΧΕΣ ΠΕΙ ΠΩΣ ΑΝ ΣΕ ΧΑΣΩ
ΤΟΤΕ ΘΑ ΣΕ ΕΚΤΙΜΗΣΩ,
ΣΕ ΕΧΑΣΑ ΚΑΙ ΕΚΤΙΜΗΣΑ
ΠΟΥ ΣΕ ΕΧΩ ΑΦΗΣΕΙ ΠΙΣΩ.
ΕΤΣΙ ΑΦΟΥ ΜΕ ΑΦΗΣΕΣ ΣΤΑ ΔΥΣΚΟΛΑ ΜΟΝΑΧΟ,
ΑΛΛΗ ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΖΩΗ ΠΛΕΟΝ ΕΓΩ ΘΑ'ΧΩ.
ΚΑΙ ΑΝ ΛΥΠΗΘΗΚΕΣ ΓΙΑ ΑΥΤΟ
ΔΕΝ ΜΕ ΝΟΙΑΖΕΙ ΚΑΙ ΚΑΘΟΛΟΥ,
ΑΦΟΥ ΤΑ ΑΙΣΘΗΜΑΤΑ ΣΟΥ ΕΙΝΑΙ,
ΑΙΣΘΗΜΑΤΑ ΤΟΥ ΚΩΛΟΥ

Η ΖΩΗ ΕΙΝΑΙ ΑΠΩΝ

ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ ΓΙΝΟΝΤΑΙ
ΤΑ ΙΔΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ΙΔΙΑ,
ΔΕΝ ΑΛΛΑΖΟΥΝ ΟΛΑ ΑΥΤΑ
ΠΟΥ ΜΟΥ ΠΡΙΖΟΥΝ ΤΑ ΑΡΧΙΔΙΑ.
ΞΥΠΝΑΩ ΤΟ ΠΡΩΙ
ΜΕ ΞΕΝΕΡΑ ΚΑΙ ΒΡΙΣΙΔΙΑ,
ΚΟΙΤΑΖΩ ΤΟΝ ΗΛΙΟ ΝΑ ΜΟΥ ΛΕΕΙ
ΑΝΤΕ ΣΤΑ ΤΣΑΚΙΔΙΑ.
ΕΤΣΙ ΝΤΥΝΟΜΑΙ ΣΤΑ ΓΡΗΓΟΡΑ
ΜΕ ΤΗΝ ΠΟΡΤΟΚΑΛΙ ΤΗΝ ΦΟΡΜΑ,
ΜΟΙΑΖΩ ΟΜΗΡΟΣ ΤΣΙΧΑΝΤΙΣΤΩΝ
ΜΕ ΤΟ ΚΕΦΑΛΙ ΜΟΥ ΣΤΟ ΧΩΜΑ.
ΠΑΩ ΓΙΑ ΤΟ FACE TO CONTROL
ΓΙΑ ΝΑ ΔΗΛΩΣΩ ΤΟ ΠΑΡΩΝ
ΠΕΡΝΩ ΚΑΦΕ ΑΠΟ ΚΛΕΦΤΟΜΗΧΑΝΗΜΑ
ΠΟΥ ΤΑ ΡΕΣΤΑ ΕΙΝΑΙ ΑΠΩΝ.
ΑΛΛΗ ΜΙΑ ΜΕΡΑ ΣΤΗΝ ΔΟΥΛΕΙΑ ΟΠΩΣ
ΚΑΙ ΧΤΕΣ ΚΑΡΜΠΟΝ,
ΝΑ ΞΕΚΙΝΑΣ ΜΕ ΝΕΥΡΑ ΜΙΑΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ
ΠΟΥ ΨΑΧΝΕΙ ΓΙΑ ΤΑΜΠΟΝ.
ΜΕ ΚΡΥΟ,ΒΡΟΧΙΕΣ ΚΑΙ ΧΙΟΝΙΑ
ΤΑ ΚΟΜΑΝΤΑ ΝΑ ΔΟΥΛΕΥΟΥΝ,
10 ΩΡΕΣ ΣΤΗΝ ΔΟΥΛΕΙΑ
ΚΑΙ ΟΤΙ ΖΟΥΝ ΠΙΣΤΕΥΟΥΝ.
ΕΠΤΑ ΜΕΡΕΣ ΤΗΝ ΕΒΔΟΜΑΔΑ,
ΣΤΙΣ ΓΙΟΡΤΕΣ ΚΑΙ ΣΤΙΣ ΑΡΓΙΕΣ,
ΣΑΝ ΤΟ ΓΑΙΔΟΥΡΙ ΝΑ ΒΑΡΑΣ
ΑΒΕΡΤΑ ΥΠΕΡΩΡΙΕΣ.
ΝΑ ΖΕΙΣ ΜΕΣ ΣΤΑ ΒΟΥΝΑ,
ΠΑΡΕΑ ΜΕ ΤΑ ΓΙΔΙΑ,
ΚΛΕΙΣΜΕΝΟΙ ΜΕΣΑ ΣΕ ΚΛΟΥΒΙ
ΜΕ ΡΟΔΑ ΓΙΑ ΠΟΝΤΙΚΙΑ.
ΝΑ ΤΡΕΧΕΙΣ ΓΥΡΩ ΓΥΡΩ
ΜΕΣΑ ΣΤΟΝ ΤΡΟΧΟ,
ΓΙΑ ΤΟ ΤΥΡΟΚΟΜΜΑΤΟ
ΝΑ ΛΕΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ.
ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΤΟ ΤΥΡΟΚΟΜΜΑΤΟ
ΝΑ ΤΟ ΔΙΝΟΥΝ ΣΤΑ ΜΠΑΡΑΚΙΑ,
ΠΑΝΤΡΕΜΕΝΟΙ ΜΕ ΠΑΙΔΙΑ
ΠΟΥ ΨΑΧΝΟΥΝ ΚΟΡΙΤΣΑΚΙΑ.
ΤΖΟΒΕΝΑ ΚΑΙ ΓΕΡΟΙ
ΤΙΣ ΠΕΜΠΤΗΣ ΗΛΙΚΙΑΣ,
ΠΛΗΡΩΝΟΥΝ ΠΕΝΗΝΤΑΡΙΚΑ
ΑΝΕΥ ΜΑΛΑΚΙΑΣ.
ΟΛΟΙ ΑΥΤΟΙ ΟΙ ΠΗΔΟΥΛΕΣ
ΣΤΟ ΠΑΙΖΟΥΝ ΙΣΤΟΡΙΑ
ΚΑΙ ΣΟΥ ΜΙΛΑΝΕ ΜΕ ΥΠΟΤΗΜΗΣΗ
ΚΑΙ ΜΕ ΑΗΔΙΑ.
ΓΙΑΤΙ ΕΣΥ ΔΕΝ ΔΙΝΕΙΣ
ΛΕΦΤΑ ΓΙΑ ΜΙΑ ΓΚΟΜΕΝΑ,
ΝΑ ΤΗΝ ΠΑΙΖΕΙΣ ΠΡΟΤΙΜΑΣ
ΜΟΝΑΧΟΣ ΣΟΥ ΑΥΤΟΝΟΜΑ.
ΣΕ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΛΟΙΠΟΝ
ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΣ ΝΑ ΤΗΝ ΠΑΛΕΨΕΙΣ,
ΝΑ ΔΕΙΣ ΠΟΣΟ ΜΠΟΡΕΙΣ
ΤΕΤΟΙΑ ΖΩΗ ΝΑ ΑΝΤΕΞΕΙΣ.
ΝΑ ΣΕ ΚΟΙΤΑΝΕ ΜΟΝΟ
ΣΑΝ ΕΝΑ ΚΟΜΜΑΤΙ ΚΡΕΑΣ
ΠΟΥ ΠΡΕΠΕΙ ΤΙΣ ΔΙΑΤΑΓΕΣ
ΝΑ ΤΙΣ ΒΓΑΛΕΙΣ ΠΕΡΑΣ.
ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΠΑΝΤΑ ΥΠΕΥΘΥΝΟΣ
ΓΙΑ ΤΑ ΛΑΘΗ ΑΛΛΩΝ
ΚΑΙ ΝΑ ΨΑΧΝΕΙΣ ΛΟΓΙΚΗ
ΣΤΗΝ ΛΟΓΙΚΗ ΤΩΝ ΚΑΛΩΝ
ΚΑΙ ΤΩΝ ΡΟΥΦΙΑΝΩΝ,
ΠΟΥ ΓΙΑ ΘΕΣΗ
ΘΑ ΕΔΙΝΑΝ ΤΗΝ ΚΟΡΗ ΤΟΥΣ
ΣΕ ΚΑΤΑΥΛΙΣΜΟ ΤΣΙΓΓΑΝΩΝ.
 ΣΕ ΜΙΑ ΤΕΤΟΙΑ ΕΠΟΧΗ
ΕΠΙΖΟΥΝ ΟΙ ΝΕΟΙ,
ΠΟΥ ΤΑ ΟΝΕΙΡΑ ΤΟΥΣ
ΕΦΑΓΑΝ ΜΕ ΧΡΥΣΟΚΟΥΤΑΛΑ
ΟΙ ΕΒΡΑΙΟΙ.
ΜΑΚΡΙΑ ΑΠΟ ΤΑ ΣΠΙΤΙΑ ΤΟΥΣ,
ΣΕ ΜΙΑ ΞΕΝΗ ΧΩΡΑ,
ΝΑ ΠΛΗΡΩΝΟΥΝ ΓΙΑ ΑΥΤΟΥΣ
ΠΟΥ ΞΕΚΙΝΗΣΑΝ ΤΗΝ ΜΠΟΡΑ.

ΜΙΛΑ ΜΟΥ

ΜΙΛΑ ΜΟΥ.
ΔΩΣΕ ΜΟΥ ΝΟΗΜΑ ΝΑ ΖΩ.
ΟΜΟΡΦΑ ΟΝΕΙΡΑ ΝΑ ΔΩ.
ΝΑ ΑΚΟΥΣΕΙΣ ΑΥΤΑ
ΠΟΥ ΕΧΩ ΝΑ ΣΟΥ ΠΩ.
ΜΙΛΑ ΜΟΥ.
ΒΓΑΛΕ ΜΕ ΕΞΩ ΑΠ'ΤΗΝ ΔΥΣΤΗΧΙΑ,
ΔΩΣ ΜΟΥ ΛΙΓΑΚΙ ΣΗΜΑΣΙΑ,
ΣΤΟ ΧΩΡΙΑ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΕΥΤΥΧΙΑ.
ΞΕΡΩ ΠΟΝΑΣ ΟΠΩΣ ΠΟΝΑΩ.
ΞΕΡΩ ΞΥΠΝΑΣ ΟΠΩΣ ΞΥΠΝΑΩ.
ΝΑ Σ'ΑΚΟΥΣΩ ΜΟΝΑΧΑ ΑΥΤΟ ΖΗΤΑΩ.
ΚΑΙ ΑΝ ΜΕ ΑΚΟΥΣΕΙΣ
ΚΑΙ ΝΙΩΣΕΙΣ ΨΕΜΑΤΑ ΠΩΣ ΛΕΩ,
ΑΣΕ ΜΕ ΕΔΩ ΝΑ ΚΑΤΑΡΡΕΩ,
ΠΕΣ ΠΩΣ ΕΓΩ ΓΙΑ ΟΛΑ ΦΤΑΙΩ.
ΚΑΙ ΑΝ ΜΕ ΠΙΣΤΕΨΕΙΣ
ΔΕΝ ΣΟΥ ΖΗΤΑΩ ΝΑ ΓΙΝΟΥΜΕ
ΟΠΩΣ ΠΡΩΤΑ,
ΑΝΟΙΞΕ ΜΟΥ ΑΠΛΑ ΤΗΝ ΠΟΡΤΑ
ΝΑ ΔΕΙΣ ΤΙΣ ΚΑΡΔΙΑΣ ΜΟΥ
ΟΛΑ ΤΑ ΦΩΤΑ.
ΜΙΛΑ ΜΟΥ.
ΣΒΗΣΕ ΤΟ ΤΣΙΓΑΡΟ ΠΟΥ ΚΑΠΝΙΖΩ,
ΣΤΑΜΑΤΑ ΜΕ ΤΙΣ ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ
ΜΑΣ ΝΑ ΣΚΙΖΩ,
ΤΡΑΒΙΞΕ ΜΕ ΑΠ'ΤΟΝ ΓΚΡΕΜΟ.
ΜΙΛΑ ΜΟΥ.
ΘΥΜΙΣΟΥ ΟΣΑ ΕΧΟΥΜΕ ΖΗΣΕΙ,
ΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ ΠΟΥ ΕΧΟΥΜΕ
ΔΙΑΝΥΣΕΙ,
ΜΗΝ ΜΕ ΠΕΤΑΣ ΜΕΣ ΣΤΟ ΚΕΝΟ.
ΔΕΝ ΕΧΩ ΑΓΑΠΗΣΕΙ ΚΑΜΙΑ ΑΛΛΗ,
ΠΡΙΝ ΜΟΥ ΠΑΤΗΣΕΙΣ ΤΗΝ ΣΚΑΝΔΑΛΗ,
ΑΚΟΥΣΕ ΜΕ ΣΕ ΠΑΡΑΚΑΛΩ.
ΤΙΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΣΟΥ ΚΟΙΤΑΖΩ
ΓΙΑ ΝΑ ΣΕ ΕΧΩ,
ΜΟΝΟΣ ΤΟ ΣΚΟΤΑΔΙ ΝΑ ΑΝΤΕΧΩ.
ΕΧΟΥΝ ΠΕΡΑΣΕΙ ΜΕΡΕΣ
ΚΑΙ ΠΙΑ ΔΕΝ ΜΟΥ ΜΙΛΑΣ,
ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΗ
ΣΤΑ ΜΑΤΙΑ ΠΟΥ ΚΟΙΤΑΣ